Doe jij ook aan mountainbiken? Was de vraag na het zien van de kanariegele mountainbike ergens diep onder het stof achterin de berging. Waarop het antwoord kwam; “Dit wil ik al een hele tijd, maar het komt er niet van”. Hun lichamen slibden verder dicht en ze werden vetter en vetter, maar kwamen tot niets.
Tot het moment dat de berging werd opgeruimd en het kanariegele stalen ros menigeen heeft doen verbazen. Het idee werd geopperd dat er toch wat aan de uitgezakte torso’s moest gebeuren.
Nu, 5 jaar later hebben zich diverse buurmannen en andere gezellige kerels toegevoegd aan het exclusieve clubje mountainbikers dat zich wekelijks het Snot Veur De Ogen rijdt.